KAYIP
Bir insan kaç kişidir
Kendinden başka,
Eller ve gözleri
Bilhassa yüreği
Kaç kişidir?
Bölündükçe kendine
Celladı kendi midir?
Tuhaf bir kimya mı?
Yoksa gerçek bir rüya mı?
Çalgısız bir müziğin
Nakaratı gibi şablonlu
Aynı renkten tekrar mı?
Bildim artık ben beni
Gölgesinde açan,
Ruhumu nerede bıraktım,
Kaç suret oldum ömrümde
Bildim.
Gittim ve geldim.
Kaç kere öldüm,
Bildim.
Dallarına ağaçların
Baharın, güzün ve yazın
Hatta kışın,
Özsularının akışının hızında
Ruhlarına sindim.
Ağaç oldum,
Bildim.
Bulutların damlalarından inip
Kasımpatılara ve leylaklara,
Gelincik ve papatyalara,
Hanımeli ve zakkumlara
Bir çiğ tanesi oldum.
İnce bir sis gibi yavaşça
Kayboldum,
Bildim.
Yârim, yoldaşım
Ben yanındayken
Bilirim mutlusun.
Lakin ben bu suretler içinde,
Yorgunum.
Kaç ruhtan yoğruldum
Bilmiyorum.
Yana yana, dönr döne
Bir ıssızda
Kayboldum.
M. AKTAŞ
